Bangkok

De laatste dag in Bangkok. We slapen uit tot wel half 10. Het ontbijt is beter vandaag in Royal Benja. Het hotel zelf is uitstekend en een super ligging, midden in de wijk shukumvit, waar de arabieren het voor t zeggen schijnen te hebben. Veel Egyptische restaurant, zelfs een Turk gezien en shoarma zaken. Voel me helemaal thuis hahaha. Dag en nacht is het een gekkenhuis in Bangkok. Op de stoepen van de grotere wegen staan elke avond (en vaak s middags al) honderden stalletjes met allerhande artikelen en/of etenswaar te koop. Thailand is 1 grote braderie annex rommelmarkt en Bangkok is dat nog eens in het kwadraat. Drukte, lawaai overal en altijd. Daar moet je tegen kunnen. Een paar dagen Bangkok is voor de meesten meer dan genoeg. Plan Bangkok aan het begin of aan het einde van je vakantie.

Wij zijn met de taxi naar het MBK center gegaan. Een groot warenhuis waar letterlijk van alles te zien en te koop is. Harry wilde daar nog shirts halen (99 THB) met een leuke tekst erop. Voor je t weet loop je er weer een uur of 2 in rond. Heerlijk geluncht op de begane grond bij SUMO, die Japans, Chinees en Thais serveren en ook nog een beetje internationaal. heerlijke Jakitori (kip op Japanse manier) voor mij en Chinese gebakken rijst met ei en kip voor Harry. Soepje erbij en kleine salade. Dat heerlijk eten zullen we missen.......

We willen voor de laatste keer nog een klein zonnetje pakken en even zwemmen, dus terug per taxi naar het hotel. Alleen zit het verkeer zo vast, dat we onderweg utistappen en verder gaan lopen. Het lukt nog net de laatste zonnestralen te pakken die het zwembad op de 5e verdieping kunnen bereiken. Al die torenhoge gebouwen zorgen er voor dat er veel schaduw in de stad is. Heerlijk als je aan het shoppen bent, maar jammer als je wilt zwemmen.

We gaan ons omkleden voor ons laatste diner in Thailand. We gaan naar het Bayoke Sky Hote waar we op de 82 ste verdieping een buffet diner hebben gereserveerd. Er staat giga veel soorten eten, heerlijke verse gamba's, krab, kreeftgarnalen, chinees buffet, voorgerechten, toetjes hmmmmm. De vorige keer dat ik hier was (maart 2005) was ik doodziek en heb met slappe thee en biscuitjes moeten toezien hoe anderen zaten te smullen. maar nu kan ik mn hart ophalen. We zijn tijdens deze 4 weken geen moment ziek geweest, behalve een verkoudheidje (van de airco). En hebben van alles en overal gegeten.

Het uitzicht van Bayoke is indrukwekkend, vooral als het donker wordt en de miljoenen lichtjes over Bangkok de sterrenhemel weerkaatsen.

Dag Thailand, dag Phuket, Krabi, Samui, Koh Tao, Chiang Mai, Chiang Rai, Khon Kaen, Sida, Bua Yai, Kho Phet en dag Bangkok.... Kap khun kha....voor 4 heerlijke weken.

Van Sida naar Bangkok

Gisteren vertrokken we na een vroeg ontbijt voor onze reis naar Bangkok waar we de laatste etappe van ons avontuur doorbrengen. We worden door Jim, Lamai en Lizzy naar de bus gebracht in Sida. Vandaar stappen we in Kho Phet over op een VIP bus naar Bangkok. Echt een super manier om te reizen!!! Voor 200 THB per persoon worden we in 3,5 uur naar het busstation in Bangkok gebracht. Krijgen we onderweg ook nog 2 broodjes, 2 x cola, een verfrissingsdoekje en een snoepje. Moet je eens in Nederland voor aankomen zeg. Of een busreis naar Spanje nemen, mag je zelf je kopje afwaskoffie nog betalen!!! Conexxion, ga maar eens kijken hoe ze dat doen hier in Thailand!

Vanaf het busstation in Bangkok nemen we een taxi (taximeter) naar ons hotel Royal Benja in de wijk Sukhumvit. Het hotel telt 30 verdiepingen. Wij krijgen een kamer op de 26ste verdieping en hebben een schitterend uitzicht over Bangkok. De kamer is geweldig, lekker groot en de badkamer heeft apart een douche en een bad. En dat voor 42 euro per nacht (via 333 travel geboekt in Nederland). Echt de moeite waard.

Aangekomen in het hotel verdijnen de plannen om het zwembad in te duiken, want de gezellige drukte op straat trekt ons weer snel naar buiten. Na dik 2 uur in de omgeving te hebben rondgekeken en geshopt (schilderijtje gekocht...) nemen we alsnog een duik in het zwembad op de 5e verdieping. Daarna snel terug naar de kamer, want t is koud als je uit t water komt brrrr. s Avonds ons diner bij een Egyptisch restaurant waar een aantal gasten aan de waterpijp lurkt. Lekker lamsvlees, gevulde druivenbladeren , yoghurt met komkommer en Naan brood. Mjammie.

Vandaag hebben we na het ontbijt (dat giga is als je van Aziatisch ontbijt houdt...maar karigjes voor de Europeaan) de taxi genomen naar de Taksin brug. De taxi was een snorder, we wilden het toch 1 keer meemaken. Voor 50 THB bracht hij ons, mits we heel even naar een kledingzaakje gingen. Pffffff. Nou ja, ik beweerde dat ik wel een bloesje wilde, maar alleen als hij stof met vlinders kon vinden. Niet dus. Hahahaha. Wij er weer uit en door naar onze bestemming. Daar op de toeristenboot voor THB 120 pp mee voor derit over de Praia, een flinke rivier aan wiens oever vele bezienswaardigheden liggen. De hele dag mag je op en afstappen op hetzelfde kaartje. Harry wil graag de Grand palace zien. Ik ben daar al eens geweest en ga rond koekeloeren op een soort markt. Drink heerlijke capuccino, loop een beetje rond, laat mijn fotootjes overzetten op een CD-tje voor 100 THB en slenter dan weer relaxt terug naar de pier waar ik Harry opwacht. Die komt binnen 5 minuten na mij aan. En...geen Grand Palace gezien! Een tuktuk meneer beweerde dat het paleis dicht was tot half 3. jaja. En Harry had natuurijk weer niet zitten opletten dat dit omgeroepen werd op de boot, trap daar nou niet in, het paleis is altijd open. Maar zo'n tuktuk meneer wil je wel gratis zelfs rondrijden. En dan kom je dus weer bij allerhande zaken terecht, waar de tuktuk meneer coupons van krijgt omdat hij weer een potentiele klant komt brengen. Niet doen dus! Harry had het toch wel snel door en is lekker gaan wandelen. Tot hij mij weer bij de pier ontmoette. Saampjes zijn we gaan lunchen en geslentert langs en door de bloemenmarkt, de groenten en fruitmarkt. En na zo 4 uur was ik het zat en weigerde mijn linker viet en been verder dienst. Ik in de taxi terug naar t hotel en Harry heeft de hele weg terug gelopen. Jammer genoeg heb ik 5 kwartier in de taxi gezeten, omdat de chauffeur ons hotel niet wist te vinden....ondertussen heb ik een leuke siteseeing gedaan en uitgerust. Vanavond heerlijke seafood gegeten en nog een beetje gewandeld, tasje gekocht, placemats gekocht en nu gaan we onze laatste nacht in Thailand afronden. Morgen nog een relaxedagje voor mij. Harry gaat nog weer wandelen. s Avonds dineren in het Bayoke Sky Hotel, heel romantisch op het hoogste gebouw van Bangkok onder de sterrenhemel.......

Aan de grens met Cambodja

Na het ontbijt (weer heerlijk maar we wennen er aan) vertrekken we met het hele gezin Jim, Lamai en dochter Lizzy, naar de Kmer tempel op een vulkaan die al 900.000 jaar niet meer aktief is. Het is aan de grens met Cambodja. De rit is lang, eigenlijk te lang. Zo'n 3,5 uur en dan nog onderweg stoppen voor koffie en lunch. Jim kwebbelt maar door. Vertelt van alles maar t meeste ben ik vergeten. De oude Kmer tempel is indrukwekkend in zn soort, maar eigenlijk voor ons de lange trip niet waard. We gaan ook nog naar een ander deel kijken, maar de grasvelden waar we langs en overheen moeten worden platgebrand dus lopen we door rookwolken en roet heen, er vallen door de opkomende wind (het gaat regenen...) 453.000 kleine blaadjes EN er zwermen 350.000 witte vliegjes, je begrijpt t al, we zijn er heen gelopen en meteen weer terug.

Weer in de auto voor de terugweg. Jammer van deze dag. t Is op zich wel gezellig in de auto, maar veel te lang. We stoppen bij een pottenbakkersdorpje. Dat is wel heel interessant. We krijgen een kijkje achter de schermen hoe de potten en andere voorwerpen worden gemaakt vanaf de klei af. Dan begint t donker te worden, dus wordt er ter plekke besloten onderwerp te gaan dineren. En ook dat is heel erg leuk. Bij Kho Phet is een vis restaurant. Aan een kweekvijver liggen pontons waarop je kunt eten. Je kan je eigen garnalen, kreeften en andere vissen uitzoeken als je wilt. We smullen erg van al dat lekkers. Daarna is het nog een uurtje naar de Homestay.

We zijn bekaf, dus deze laatste avond /nacht slapen we in de leuke en volle slaapkamer als 2 marmotjes.

In de Isaan: Zijde dorp en Bua Yai

We beginnen allebei te wennen aan de nachtelijke geluiden van het platteland, dus heerlijk geslapen. Het ontbijtje is weer zalig en daarna vertrekken we met Lamai naar het zijdedorp. Dit keer in een oude Songtaew die wordt bestuurd door een oom en een tante gaat ook gezellig mee. Ik mag naast de oom zitten voorin, Harry gaat met Lamai en de tante achterin de laatklep, waar de bankjes in gemaakt zijn. En zowaar spreekt de oom een paar woordjes Engels dus kunnen we onderweg een beetje kletsen. Hij rijdt expres om om mij zijn nieuwe huis te laten zien, hij heeft 7 jaarin Saudi Arabie gewerkt en heeft daaraan dit huis overgehouden. Prachtig, roep ik uit, gefeliciteerd. De man is apetrots.

Het is vandaag weer bloedheet, maar er zit ook regen in de lucht. Sja....ik raak er aan gewent, overal waar we komen volgt de regen op de voet, of is t op zn minst bewolkt....dat krijg je met de Rain Man bij je. Maar nu even schijnt de zon ongenadig op ons bolletje. Flesje water in de aanslag wandelen we door het dorpje waar Thailands beroemdste zijdewevers vandaan komen. Zelfs de koningin komt hier zo af en toe shoppen voor een nieuw jurkje. De vele, zeer vele onderscheidingen worden tentoongesteld in het plaatselijke winkeltje. We zien de mini zijderups (ongeceer halve cm tot een cm lang en 1 mm breed) tot een de pink-dikke zijderups, we zien hem in zijn coconnetje en gekookt worden met honderden tegelijk om de flinterdunne draden zo los te weken en via een soort wiel als 1draad te binden, die voor het weven wordt gebruikt. Maar voor het weven volgt eerst het patroon en de kleuren. Het patroon wordt in de draad gemaakt via de kleuren. De verschillende klosjes worden dan genummerd voor de volgorde van weven. Slim idee wie dit uitgevonden heeft!

Heel interessant om te zien. Vooral ook omdat alles gebeurt in de achter- of voortuinen van de bewoners van dit dorp. De vrouwelijke kant dan he. De mannen...doen niet zo heel veel hoor.... zoals gewoonlijk hihi.

Na deze wandeling gaan we per Songtaew naar Bua Yai. Daar krijgen we de lunch geserveerd en gaan we even de markt over om inkopen te doen. Naast groenten en fruit ligt hier ook het vlees de hele dag te wachten op een koper...brrr En.....ook insekten natuurlijk! Allerlei kevers, maar ook mieren (met knoflook, pepers en zout) en meelwormen. Mjammie....

We mogen alles proeven. Maar we bedanken voor de eer. We zijn tot nu toe geen dag ziek geweest en dat willen we graag zo houden!

Hobbelend en bobbelend keren we terug naar de Homestay. Een leuk dagje. Ik heb onderweg voor Harry een flesje Thaise wijn meegenomen. Dat begint ie zo langzamerhand nu wel te missen. Dus nu helemaal in zn nopjes. Het avondeten is heerlijk en nuttigen we samen met de Denen die morgen vertrekken. Het lekkerst vind ik het toetje: sticky rijst met mango mmmmmmjammie.

Er komen geen dieren tijdens het diner ons verrassen. Jammer.

Morgen een flinke rit naar de grens met Cambodja voor een Kmertempel op een slapende vulkaan. Die tempel, de tempel in Phimai en die van Angor Wat lopen via een loodrechte lijn in elkaars verlengde..... alleen te zien via een satelliet helaas.

In de Isaan: Phimai

s Morgens na een heerlijk ontbijt in de mooie tuin van Lamai's Homestay, vertrekken we met Jimmy in zijn nwe auto. Het blijkt een draak om in te zitten. Meer een 2-sitter met een laadbak er achter is t eigenlijk niet. Maar oke, we gaan op pad. Eerst naar een park waar in de loop der tijd een boom is uitgegroeid tot een giga parasol achtige bomenformatie. De enten van de boom zoeken weer grond en schieten wortel. Zo lijkt het of het wel 100 bomen bij elkaar zijn, maar t is er eigenlijk maar 1. t Is een heerlijk plek om te picknicken, lekker in de schaduw van de bladeren. Maar, het is nu ' winter' dus niet zo warm, slechts 37 graden. Er is zowat geen mens te zien. Behalve de stalletjes van de verkopers en restauranthouders. Je kan een dier kopen en die vrijlaten in de vijver. Dat brengt geluk. En natuurlijk wil ik dit. Het liefste laat ik ze allemaal vrij. Kooitjes vol vogeltjes, vissen in een plastic zakje, zelfs schildpadden. Ik laat 2 vogeltjes en 3 vissen vrij. Ik hoop dat ik ze geluk geef en dat ze slim genoeg zijn om zich niet een 2e keer te laten vangen.

Om de boom ligt een prachtig park. Het schijnt dat de koning en koningin van Thailand hier een dagje/nachtje van hun wittebroodsweken heeft doorgebracht. Op een in het water liggend prieeltje staan de fotoos uit die tijd als bewijsmateriaal. Het is mij veel te heet om in het park te wandelen, want er zijn te weinig bomen te bekennen en we keren al snel terug. Naar het restaurant gedeelte waar we eerst de dorst lessen en daarna de honger stillen.

Alweer genieten we van het heerlijke eten dat je ook op een plek als dit tegen komt. Daarna gaan we weer op pad. Naar een tempel complex uit 1200 nog wat in dezelfde stijl als de Angor Wat van de Kmer uit Cambodja, alleen is deze wat kleiner en komen er veel minder mensen om naar te kijken. We mogen even onze eigen gang gaan om de tempel te bekijken. Maar het is heet, errrrug heet en steentje op en steentje af, hele hoge stappen voor die kleine mensjes hoor pffff Dus met een half uurtje hebben we het wel gezien.

We tuffen door naar een dorpje verderop, waar bij toeval een 3000 jaar oude begraafplaats is ontdekt. Er woont gewoon een dorp bovenop. Een plek is virjgemaakt om een aantal menselijke skeletten te bewonderen. In lagen op elkaar liggen hier zo'n 30-50.000 mensen. Het oudswt gevonden skelet is 3000 jaar oud, het jongste is 500 jaar oud. Toen begonnen de Bhoedisten met krematie. Bhoedistren zijn heelerg bijgelovig en de mensen in het dorp zijn bang voor de geesten van de begraven mensen, want ze geloven dat, zolang je lichaam niet verbrand is, je geest niet door de rook van de crematie kan opstijgen naar Buddha. Dus...al die 30-50.000 geesten zwerven er nog rond. Alleen de mensen die daarop wonen zijn zo arm, dat niemand geld heeft om ergens anders te gaan wonen en moeten ze dus wel blijven.

We keren terug naar de Homestay. hebben lekker even de tijd voor onszelf en de kaarten komen op tafel. Ik krijg helaas een pak slaag van jewelste, ondanks dat ik het tweederondje klaverjassen win, met zelfs een pit er tussen!!! Harry is uiteindelijk toch de winnaar en dat moet ik nog heel lang horen...pffff hihi. Na een verfrissende douche wordt ons diner in een andere romantische setting geserveerd. Net als we zijn begonnen springt er een boomkikker naar beneden en landt in ons idyllische plekje. Het beestje doet niks, maar laat zich wel fotograferen en als Harry hem wil aaien schrikt het zich een hoedje en springt naar een andere boom. Ik kan me er iets bij voorstellen...... hihihihi.

Rond 9 uur ligt iedereen op 2 oren, dus ook wij gaan naar onze kamer. Nog even napraten over de dag, beetje puzzelen en/of lezen en vroeg de luikjes dicht. Morgen weer een nieuwe dag, dan gaan we naar het zijde dorp en naar de markt in Bua Yai.

De Isaan: Koh Phet

Het is gelukt! Jimmy heeft ons gevonden en met al onze bagage gebracht naar de Homestay die hij runt met zijn Thaise vrouw Lamai. Jim komt uit Wales, handelde in antiek en is 14 jaar geleden naar Thailand vertrokken om zijn (vervroegde) pensioen te vieren. Na 3 jaar is hij Lamai tegengekomen. Ze hebben inmiddels een dochter van 9 jaar, Lizzy, een een indrukwekkende Homestay opgebouwd in het dorp waar Lamai vandaan komt: Koh Phet. Er blijken nog gasten te zijn aangekomen die dag: een Deense vader met zijn dochter en haar vriendin. De Homestay verhuurt niet meer dan 3 kamers, er kunnen dus nooit meeer dan 6 gasten tegelijk zijn. er zijn verschillende programma's die je kunt volgen. Wij hebben gekozen voor de culturele en zullen 4 nachten/3 dagen blijven. Het hele dorp profiteert mee van hetgeen de Homestay verdient. Iedereen is wel familie van Lamai.De streek en een dorp verderopis beroemd om de zijde die er gemaakt wordt. Daar zullen we een van de dagen naar toe gaan om te zien hoe zijde wordt gemaakt.

Vanmiddag gaan we met de Deense gaswten en Lamai een wandelingejte door haar dorp maken. In deze streek wonen de armsten van Thailand. EEN GEMIDDELD DAGLOON IS 20 thb...jA JE LEEST HET GOED...SLECHTS 45 EUROCENT...!!!

Overal worden we warm onthaalt, we mogen bij iedereen op t erf en in het huis komen kijken, fotoos maken vinden ze juist een eer. Sommigen straalt de armoe vanaf, anderen hebben een prachtig huis (in de maak) omdat een zoon/dochter elders, meestal in de toeristenbranche danwel sex industrie, geld verdient en dit naar huis stuurt zodat de rest van de familie kan mee profiteren. Er staan enorme potten bij de huizen om het regenwater in op te vangen. Kippen, runderen en honden lopen los. De mensen van het dorp eten alles, zelfs insekten, mieren, rat, maar runderen geven melk en aanzien, dus die worden alleen geslacht als ze ziek zijn of oud. Onderweg komen we een verkoper van krabbetjes tegen. Iemand die zijn nieuwe huis in aanbouw heeft, vraagt me om fotoos te maken, zo trots is hij dat zijn zoon die op een olieveld in Saoedie Arabie werkt, geld heeft gestuurd om het huis te bouwen.

Chiang Mai was al een verschil met de pracht en praal van het zuiden, maar dit komt toch wel even aan....

s Avonds krijgen we heerlijk homefood in een ongelooflijkromantische setting in de tuin van de Homestay. Achteraf blijkt dit het 1e huisje van Jim en Lamai. Na het eten ga ik even liggen op het bamboebed en...dan krijgen we bezoek van...een rat die over de bovenkant van het huisje rent. Achteraf blijkt dit er 1 van 4 te zijn, die door Lizzy wordt getraind....hahaha t zijn dus inmiddels huisdieren geworden! Moe van de reis en alle indrukken gaan we naar onze kamer. s Avonds is er niets te doen en alle bewoners gaan vroeg naar bed of op de kamer. Nog samen een beetje napraten, beetje lezen en een kaartje leggen, maar ook dan gaat bij ons de lampjes uit. Morgen wacht ons een mooie dag, we gaan op pad met Jim naar een park, een tempel en een begraafplaats!

Avontuur in de Isaan: Van Chiang Mai naar Sida via Bangkok en Khon Kaen

Na de 2 vliegreizen (Chiang Mai naar Bangkok en Bangkok Khon Kaen met Turkisch Airlines) komen we aan op het busstation in Khong Kaen. Heel veel bussen en welke gaat er naar Sida? We hoeven niet ver te zoeken want iedereen komt al aan ons vragen waar we naar toe moeten, in het Thais, maar t is overduidelijk. Sida dus. De bus schijnt al klaar te staan, maar wij willen graag eerst wat eten. Dus zo gezegd, zo gedaan. Met handen en voeten de kok van het eenmansrestaurant duidelijk gemaakt dat we fried rice wilden met chicken. De man is 1 groot vraagteken. Flied Lice begrijpt hij nog. Maar chicken? Dus... Ik ga op mijn best een kip nadoen!!! Tok, tok,t ok en met mijn armen klapperen en zowaar, hij begrijpt het!!! Hopen we.... Afwachten met een colaatje er bij. Er komt eerst inderdaad fried rice met...kip! En dan komt schotel nummer 2... KIP!! Heerlijke roergebakken jip met groenten. We smullen er van. De kosten zullen julle niet verbazen... ik geloof 60 THB. Dat is ca. Euro 1,30.

Als onze buikjes vol zijn en de dorst gelest, nemen we al onze bagage weer op, dat inmiddels is uitgebreid tot 1 rode koffer, 1 grijze tas, 2 rugzakken, 1 strandtas gevuld met spulletjes die we onderweg nodig kunnen hebben en een grote plastic tas waar het olifanten wandkleed in zit. Allemaal niet eens heel zwaar, maar onhandig omdat het veel verschillende dingen zijn. En dan staat er nog een grote blauwe koffer op t vliegveld in Bangkok..! t Wordt tijd dat we een grote koffer erbij gaan kopen om de 3 kleinere tassen in te doen.

We kijkenom ons heen waar de bus ooal weer was, maar dan als uit t niets staat de kaartjesverkoper al bij ons... Sida! roept hij en wijst in de richting van een bus. Neemt meteen een deel van de bagage uit handen en gaat ons voor. Die man heeft ons gewoon in de gaten zitten houden om ons meteen van dienst te zijn zodra we klaar waren... goed he!

De bus is aardig vol en we zitten niet bij elkaar. Harry helemaal achterin, ik voorin. Na ca. 1,5 uur tegen ca. 70 THB per persoon komen we aan in Sida. Ik heb inmiddels telefonisch kontakt gehad met Jim van de Homestay in Koh Phet waar we zullen verblijven en die komt ons in Sida ophalen. Als we worden afgezet is het inmiddels gaan regenen...jaja..ik heb niet voor niks The Rain Man bij me...de regen achtervolgt ons de hele vakantie al... of t is bewolkt, maar veel zon hebben we niet gezien! Daar staat we dan, onder een afdakpje, voor een sdoort kapsalonnetje ergens in Sida, midden in de Isaan van Thailand. Het armste deel van heel Thailand. Wachtend op een vreemdeling die ons zal moeten ophalen.....

wordt vervolgd....

Chiang Rai - De Golden Triangel

Gisteren weer vroeg op want rond 7 uur s morgens worden we opgehaald voor onze dagtrip naar Chiang Rai, de Gouden Driehoek van Thailand, Laos en Myanmar (Birma), onderweg nog wat andere bezienswaardigheden. Met een zeer karig ontbijtje op de kamer (2 cakejes, 1 bakje yoghurt en water) gaan we op pad met de belofte dat de eerste stop, rond half 9, mogelijkheid biedt om verder te ontbijten. Jaja....NIET dus! We stoppen 25 minuten langs de weg war uit een vierkant gat in de weg een hete bron haar adem uitspuwt en je er een ei in kan koken, letterlijk dus. Maar eerst een toiletbezoek en dan is er eigenlijk al gene tijd meer om dat ei te koken en op te eten...We kunnen net een bak koffie naar binnen werken en hups weer de minivan in. We zijn met 8 toeristen, 2 uit Italie, 2 uit maleisie, 2 uit Duitsland en wij dus uit Holland, dan Twan de Gids, die zeer goed haar best doet, en natuurlijk de chauffeur, die volgens mij nog verwant is aan Jacky X. Met een gangetje van 130 km scheuren wedoor dodemansbochten de berg op. Harry is zeer teleurgesteld dat we onderweg geen oerwoud tegenkomen, maar slechts verdorde bomen. Die zag zichzelf als een soort crocodile dundee met een kapmes van een meter door de jungle nieuw gebied veroveren. Helaas....niet in Thailand dus.

Een 2e stop brengt ons in de buurt van Chiang Rai bij een 700 jaar oude tempel.

De 3e stop brengt ons eindelijk bij de Gouden Driehoek. Voor 300 THB mag je met de boot op de Mekong rivier om Laos te bezoeken en Birma te bekijken. Een zelfgemaakt betonnen trappetje brengt ons bij de boot en weg scheurt de kapitein. Eerst richting Laos en langseen stukje niemandsland, midden in de rivier ligt nu droog, maar als het regenseizoen begint is dit niet meer te zien. Als de kapitein keert om ons langs de in aanbouw zijnde (chinese!!) casino's te varen, zien we het eerste gevaarlijke dier dat we in Thailand tegenkomen tot nu toe...een slang. Het dier schrikt meer van ons dan andersom en duikt t water in. Wij worden op een stukje Laos grond afgezet. Zeer toeristisch met alleen maar bedelaars en stalletjes verkoopwaar. Zowaar kopen we er iets, want de opdracht van Susan voor een wit polootje van Lacoste, kunnen we hier nakomen voor slechts 160 THB. De bedelende kinderen met hun vieze kleertjes en vieze gezichtjes, de baby's slapend op hun arm, doet mijn hart omdraaien. Maar waar begin je? Wie geef je wat? Net als we op t punt staan om een duit in de handjes te doen, komt er een dikke HUMMER aan....he? Wat? Ja...een HUMMER. Tussen 2 krotjes van huisjes door zien we een dikke toyota staan. De duiten gaan terug in de beurs....... Hoezo in de maling genomen???

We gaan terug in de boot en terug naar Thailand. Eenmaal weer terug in de minivan worden we 500 meter verder afgezet voor de lunch in een soort van Van de Valk. Met hetzelfde soort mensen...borden opstapelen zo hoog dat het er bijna weer vanaf valt....

Na de lunch gaan we door naarde grens met Birma gebracht. Een heksenketel is het daar. Een beetje op de zondagsmarkt in CM lijkt het. Het is het noordelijkste punt van Thailand. De Birmezen kunnen een visum voor 24 uur krijgen en mogen dan niet meer dan 5 kilometer vanaf de grens Thailand in om hun waren te slijten, familie te bezoeken of wat dan ook.

De laatste stop voor vandaag is bij 2 bergstammen, de Akha (ook wel Lisu) vragen 10 THB voor een foto, let wel..per persoon. Neem je dus bv 3 kinderen op de foto, dan betaal je 30 THB. Dit is de enige stam die geld vraagt voor een foto. Daarna nog een bergstam bezocht, maar ben effe de naam vergeten....hele mooie oude vrouwen met zwarte tanden, eentje zelfs sexy gekleed hahaha. De fotoos spreken voor zich (als ik die er vandaag nog op krijg, want t is weer erg traag internet vandaag pfff). Als we van dit dirp wegrijden, zien we schitterende huizen staan.... met een school... weer in de maling genomen...?

Doodmoe worden we rond 20.45 uur bij ons hotel afgezet, na een razende rit van 3,5 uur. Gelukkig leven we allemaal nog!!!

Morgen houden we een relaxdag. (Dat is dus vandaag...haha en Harry is met Jeroen de Doi Suthep an het beklimmen terwijl ik de verhaaltjes en footootjes op reismee zet). Harry was al verkouden en heeft mij aangestoken (kan ook niet anders he). Woensdag vertrekken we naar de Isaan. Logeren we tot zondag bij Lamai en Jimmy thuis. Er is daar geen internet, dus...we duiken even onder!