s Morgens na een heerlijk ontbijt in de mooie tuin van Lamai's Homestay, vertrekken we met Jimmy in zijn nwe auto. Het blijkt een draak om in te zitten. Meer een 2-sitter met een laadbak er achter is t eigenlijk niet. Maar oke, we gaan op pad. Eerst naar een park waar in de loop der tijd een boom is uitgegroeid tot een giga parasol achtige bomenformatie. De enten van de boom zoeken weer grond en schieten wortel. Zo lijkt het of het wel 100 bomen bij elkaar zijn, maar t is er eigenlijk maar 1. t Is een heerlijk plek om te picknicken, lekker in de schaduw van de bladeren. Maar, het is nu ' winter' dus niet zo warm, slechts 37 graden. Er is zowat geen mens te zien. Behalve de stalletjes van de verkopers en restauranthouders. Je kan een dier kopen en die vrijlaten in de vijver. Dat brengt geluk. En natuurlijk wil ik dit. Het liefste laat ik ze allemaal vrij. Kooitjes vol vogeltjes, vissen in een plastic zakje, zelfs schildpadden. Ik laat 2 vogeltjes en 3 vissen vrij. Ik hoop dat ik ze geluk geef en dat ze slim genoeg zijn om zich niet een 2e keer te laten vangen.

Om de boom ligt een prachtig park. Het schijnt dat de koning en koningin van Thailand hier een dagje/nachtje van hun wittebroodsweken heeft doorgebracht. Op een in het water liggend prieeltje staan de fotoos uit die tijd als bewijsmateriaal. Het is mij veel te heet om in het park te wandelen, want er zijn te weinig bomen te bekennen en we keren al snel terug. Naar het restaurant gedeelte waar we eerst de dorst lessen en daarna de honger stillen.

Alweer genieten we van het heerlijke eten dat je ook op een plek als dit tegen komt. Daarna gaan we weer op pad. Naar een tempel complex uit 1200 nog wat in dezelfde stijl als de Angor Wat van de Kmer uit Cambodja, alleen is deze wat kleiner en komen er veel minder mensen om naar te kijken. We mogen even onze eigen gang gaan om de tempel te bekijken. Maar het is heet, errrrug heet en steentje op en steentje af, hele hoge stappen voor die kleine mensjes hoor pffff Dus met een half uurtje hebben we het wel gezien.

We tuffen door naar een dorpje verderop, waar bij toeval een 3000 jaar oude begraafplaats is ontdekt. Er woont gewoon een dorp bovenop. Een plek is virjgemaakt om een aantal menselijke skeletten te bewonderen. In lagen op elkaar liggen hier zo'n 30-50.000 mensen. Het oudswt gevonden skelet is 3000 jaar oud, het jongste is 500 jaar oud. Toen begonnen de Bhoedisten met krematie. Bhoedistren zijn heelerg bijgelovig en de mensen in het dorp zijn bang voor de geesten van de begraven mensen, want ze geloven dat, zolang je lichaam niet verbrand is, je geest niet door de rook van de crematie kan opstijgen naar Buddha. Dus...al die 30-50.000 geesten zwerven er nog rond. Alleen de mensen die daarop wonen zijn zo arm, dat niemand geld heeft om ergens anders te gaan wonen en moeten ze dus wel blijven.

We keren terug naar de Homestay. hebben lekker even de tijd voor onszelf en de kaarten komen op tafel. Ik krijg helaas een pak slaag van jewelste, ondanks dat ik het tweederondje klaverjassen win, met zelfs een pit er tussen!!! Harry is uiteindelijk toch de winnaar en dat moet ik nog heel lang horen...pffff hihi. Na een verfrissende douche wordt ons diner in een andere romantische setting geserveerd. Net als we zijn begonnen springt er een boomkikker naar beneden en landt in ons idyllische plekje. Het beestje doet niks, maar laat zich wel fotograferen en als Harry hem wil aaien schrikt het zich een hoedje en springt naar een andere boom. Ik kan me er iets bij voorstellen...... hihihihi.

Rond 9 uur ligt iedereen op 2 oren, dus ook wij gaan naar onze kamer. Nog even napraten over de dag, beetje puzzelen en/of lezen en vroeg de luikjes dicht. Morgen weer een nieuwe dag, dan gaan we naar het zijde dorp en naar de markt in Bua Yai.